Deli gönül ilk kez böyle çağladı
Her şeyini bir ümide bağladı
Hiç gülmedi, her gün her gün ağladı
Olmayana âşık oldu, olmadı
Umutlarım böylesi hiç solmadı
Ve sen gittin
Artık yoksun
Söylesene Hazangülüm
Sen şimdi mesut musun?
Ne hesap soranın var ne de hesap, sorduğun
Âşık olduğun yerdesin hayalini kurduğun
Akşamları hüzün çöker içime
Çocukluğum gelir aklıma
İlkokul yıllarım.
Çeyrek ekmek kapabilmek için verdiğimiz
Yemekhane kapısından girebilme mücadelesi
Ya da bakkal Recep amcanın pişirdiği
Biz on iki candık
Tek yürek ayaktaydık
Pişmemiş nohutta yerdik
Haşlanmamış patates de
Sonra demli çay içerdik
İki üç demlik üst üste
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!