Gün gelir boğulursun gülücükler içinde
Gün gelir dostlarından gözyaşını gizlersin
Suya desen çizerken ebruli akşamlarda
Sanki bir şey yok gibi etrafını izlersin
Kimse anlamaz seni anlar gibi bakar da
Geçen günler niye geçmez oldu ki
Yârim, hayallerim niye soldu ki
Bu yağmur görmeyen kıraç yerlerde
Kurumuş gözlerim niye doldu ki
Bu gönlüm yanında elbet bendedir
Bir ayrılık türküsü yüreğimi yakarken
Kalbim susacak değil
Ağladığım günleri geceleri sayamam
Öyle bakma yüzüme gözlerine kıyamam
Bir sevda çıkmazında seni gördü gözlerim
Hayalet ülkelerde hayalinle yaşadım
Sen gittin bahar gitti rengi soldu yaprağın
Gözü yaşlı bulutlar terk etti gökyüzünü
Dudakları çatladı suya hasret toprağın
Sen gittin bahar gitti bu dünyadan can gitti
Adem ve İlk Ayrılış
I. Evre
yasak meyve yasaktı havva ona tutsaktı
adem yasak meyveden küçük bir heves aldı
mevlasından ayrıldı dünyada nefes aldı
Bre güzel neredensin
Saçın sümbül kaşın yaydır
Kimden aldın bu endamı
Gözün yıldız yüzün aydır
Dağ başında duman olur
Boşluğun yeni değil
Kulağımdaki uğultu kadar tanıdıksın
Belki birazdan hatırlayacağım seni
Kimsin
Tanıyor olmalıyıdım gözyaşından oysa
Yanlışın var sen annem olamazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!