Okumaya değmez...
Damlalar akar göz yaşlarımın içine,
Duvarlar çatlar yıkık tuğlalar içinde,
Şimdi tozlu dumanlı bir düşün,
Yıkılıyor hayallerim delinmiş bu dünya içine...
Tut elimden kaldır beni, hayallerim yıkık,
Rüzgarın esaretinde sallanırken kravatım,
Selamlıyor güneşi dağınık sarı saçlarım,
Düşüncelerimle geldim ayağına, oturdum.
Her taraf manzara, sense köprü bakışlı sandalım!
Kesik kesik kelimeler kıldı adımı Kekeç.
Var bir hayalim, bir hedefim.
Peki gayretim?
Hayal dünyam nerede?
Nerelerde?
Edebiyatm?
Veya seviyem?
Kederli kalbimin
Kuru yapraklarına,
Dokunma!
Parçalanır, ufalanır, yok olur!
Dayanabilir misin?
Ufkunda yok olduğum umutlara!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!