Ey Hüseyin!
Resûl'un göz nuru, Fâtıma canı,
Nankörlük ne imiş bildi Hüseyin;
Kerbelâ Çölü'nde döküldü kanı,
Şehitlerin şâhı oldu Hüseyin..
Muhammed, Ali'den iken emânet,
Târihler gördü mü bunca melânet?
Hangi ümmet yaptı böyle hıyânet?
Yezit Allah'ından buldu Hüseyin..
Münâfık diline düştü hamâset,
Mûminde kaybolup gitti ferâset,
Fitneye dönüştü bütün siyâset,
Uhûvvet ne yazık öldü Hüseyin..
Zâlime 'Haksızsın' demekti cihat,
Müslümânın nefsi kandırdı rahat,
Hakkı diyemeyen imana heyhat!
Benim megafonum teldi Hüseyin..
Tarsûsî Ehli Beyt yoluna kurban,
Hakîkati söyler geçse de urgan;
Âhınla ümmetin ahvâli duman,
Hesâbımız Hakk'a kaldı Hüseyin..
"Adem KAÇAR - 23/12/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 25.12.2018 07:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kur'ân, kendisiyle amel edinilsin diye inmişken müslümânlar onu okumayı amel edindi.. Normalde insanlar bir şey öğrenmek için okurken, müslümânlar Kur'ân'ı okumak için öğrenirler..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!