Hayat bilgisini çoktan öğrenmişti,
Hüseyin…
Kitaplarını gazete kağıdıyla kaplarken.
Var olmanın matematiğini de çözmüştü,
Sıfırla sıfırı toplarken,
Sarı benizliydi Hüseyin…
Ne düşünürdü bilmem ki,
Hüseyin…
Geceleri uykuya dalmadan önce.
Üzülüp ağlar mıydı için için,
Pamuk şekeri yiyemediği için,
İlkokul arkadaşım Hüseyin…
Çantasından çıkarmazdı hiç
Annesinin kederli yüzünü;
Yokluk, dağılmış bir nesneydi satırlarında,
Yaşamak sanatını işte böyle yazıp çizdi,
Kalem kalem... Hüseyin
Kayıt Tarihi : 12.7.2018 09:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!