19/12/2005 Gölbaşı-Ankara
Varım bir fotoğrafta, yarı yüzüm.
Ellerim bağlanmış arafta.
Dudaklarım kurumuş.
Şiir okumadığım yarımda.
Ve en umut olmadığı anda.
Bitti dediğimde gücüm.
Nara atarım camlarda.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta