Hurûfât Şiiri - Şükrü Özmen

-Elif

Eridi kalbim nurundan
Lalezârım tarumar
İndim göklerden yere
Fikrimde tek adın var

-Be

Beyan etti gökler ölümün vadesini
Ehram değil buluttur örtündüğümüz

-Te

Tuz kokusu bu dünya
Eski kanyonların omurgasında

-Se

Sesinde toparlanan ordu
Ezdi geçti tarihimi

-Cim

Cinnet ve korku hız ve telaş
İçine sığınılan fanus kırık
Müsekkinde sükunet ölümde hayat

-Ha

Hayır usulca değil kırgınca
Ahdım kalsın yanaklarında

-Hı

Hayır kederli değil ama mahmur
Islanayım gözlerinin yağmurunda

-Dal

Dalıverip uykunun sığınağına
Al kanlar ve terler içinde düştüm
Lalezarına ölümün..

-Zel

Zeminde çürüyüş ve akıntı
Eskisi gibi değil toprak
Lütufdan uzak kahra meyyal

-Ra

Razıdır yılan sütten ve geceden
Alnında bıçak alnında kara
Alnı çizgili

-Ze

Zehrine çanak tuttum aşkın
Elhak ölüyüm

-Sin

Sâkisi geldi ölümün
İncecik dudakları ıslattı
Notası kaldı aşkın sade.. Yerin kabuğunda

-Şın

Şahdamarlar kesildi kandan
Irgalanıldı ve ölündü işte
Nasıl ki Kasım kıyar güzün canına.. Öylece..

-Sad

Sabah seğirmeleriyle yığıldılar
Aktılar güneşin huzmelerine
Doğan öğlen.. Ölen kasım..Kalan kış

-Dad

Dünya karşımda boş bir kale
Aşkın ordusuna mağlup
Dehlizlerinde çığlığı zamanın

-Tı

Tümden geldiler..cüze varıp..cezbelendiler
Isırdılar aklın kabalıklarını.. Isındılar

-Zı

Zafer ayın ve gecenin
Izdırap günlük güneşlik

-Ayn

Aynı göğün altında aynı rüyada
Yalnız biçimsiz ve kederliyiz
Neden

-Gayn

Güller aynadan saydam
Ağaçlar gece zikrinde ve sükun
Yol gidildikçe akıl durmada
Nasıl ki ölüler durmadadır toprakta

-Fe

Fikrimin diplerinde adı yazılı
Ellerime doldurduğun kuşların

-Gaf

Görüldü görülmez olan
Ayna sırdan ayrıldı
Felek yandı gün vakti

-Kef

Kalbim her gece
Esrarındadır aşkın
Fecre kadar

-Lam

Lime lime parçalanıp
Ateşlere atılsa ruhum
Meylindeyim ey yar

-Mim

Meydana geldim meydanından
İndir cihanı indir aklıma
Mufassal bir yüz gibi

-Nun

Nedir sendeki sır ey yağmur
Uzun göklerden ve bulutlardan sakladığın
Nedir suyun göklerdeki yolculuğu

-Vav

Vatanıdır ruhumun gölgesiz ağaçlar
Ah ki uzun uzadıya düşler içinde
Varıp konduğum

-He

Heyhat hayat
Erimesidir dağda karın

-Lam-Elif

Levhalar iniyor denize
Akşam üstlerinde bir martı
Mavi yorgan bürüyor kalbine

Eylül geçer üstünden
Libası kandan kırmızı
İçi kinden kapkara
Farkı yok bataklıktan

-Ye

Yenildik ve bu
Elimizde değildi..

@..

#ŞükrüÖzmen

yirmiB1rMart2biNyirmiB1r..