Hürriyetim soysuzlarca yavaş yavaş satıldı,
Damarımda kan kalmadı, damla damla atıldı.
Vatan öksüz, vatan yetim, ağlıyor ki derinden,
Ötelerden bir ses geldi; “Doğrul artık yerinden!
Sen Hüma’sın, sen Balâ’sın kartalları doğurdun,
Şimdi sana ne oldu ki, çakallara yem oldun? ”
Erlik bilek işi değil, yürek lazım vatan için,
Aybalayım, canım kurban yer altında yatan için.
O erler ki, yurtlarını candan aziz bildiler,
Bu uğurda serden geçip, cennetlere girdiler.
Bende ki de aynı yürek, feda olsun vatana,
Bir paye de benden olsun toprağında yatana.
Hilal yetim kalacaksa, yaşamak haram bana,
Tabutlara sarılayım, boyanayım al kana.
08.09.2009
Meral Yıldız DurmuşKayıt Tarihi : 29.10.2015 12:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (2)