Hürriyet Şiiri Şiiri - Rıza Nur

Görüp hali çıkmış düzenden bütün,
Çekildin hükûmet denen desneden,
Şeref böyle olmuştu artık bugün,
Köpek devri, makbul köpeklik eden...

Hakkir oldu millet; fakat şânına,
Bu yüzden kusur geldi sanmam. Yere,
- Kaderden, kazârâ düşen cevhere -
Ziyan gelmez aslâ değerden yana...

Vatan gayretinden usanmaz kişi,
Adamsa koşar Türk için hizmete.
Ve bakmaz da hiç nîmete, zahmete.
Budur çünkü namuslu insan işi...

Vatan toprağından yapılmış beden.
Onuniçin ne var, olsa toprak yine?
Belâdan, ölümden sakınmak neden?
Nasipten kaçınmak da bilmem ki ne?

Ayakdaşla, yardımcı zâlimlere
Denîler ve alçak reziller olur.
Görür hizmetin it, koşar her yere,
Yavuz avcılardan köpek zevk bulur...

Nedendir uzun bir ömür istenir?
Nedendir bu rağbet bu fâni şeye?
Ölürsen eğer Türk'e hizmet deye
Adın söylenir, âferinler denir...

O kim kendisi için yaşar, yer içer,
Utanmaz da kendinden âr eyler âr
Kınanmaktan. Ammâ sonu aşikâr
Bırakmaz bir ad; yer göçer, yer geçer...

Alıp dersi zahmetten, idbârdan
Gerektir bütün gayreti artırış.
Zulümden öç almak için koş, çalış!
Nedir, ne çıkar sade bir zârdan?

Azim kâinatı tutar döndürür;
Sebat titretir yerleri, gökleri.
Ateş olsa dağlar azim söndürür.
Azimdir, sebattır yücelten eri...

Biz ol milletin nesliyiz kim bütün
Şehitler kanından karılmıştır o.
E, Türküz... Savaş Türk'e bayram, düğün.
Doğarken silâhla sarılmıştır o...

Ateştir şu hürriyetin kavgası.
Ne gam merdi millet için kesseler?
Şu bir cân için kim yiğit kimseler
Kaçar mı? Ölümdür erin tulgası...

Müreccahtır elbette cellât ipi
Esir zincirinden. Budur doğru iş.
Ne zillet!... Yularlı öküzler gibi
Birazcık samançin yedekte gidiş...

Felek her belasın derip gelsin ey...
Dönersen deyin alçağım, kahbeyim.
Yolundan çevirmez beni hiç bi şey.
Vatan der koşan, haykıran erkeğim...

Anılsın belâ çektiğim bin kere
Ki hep millet uğrunda çektiğim bütün.
Bu zevke düşüp hep, yanın hep, tütün!
En az zevki üstün vezirliklerle...

Ricam yok, ne korkum. Vazifem benim
Büyün menfaattan büyük, pek büyük.
Fedâ milletimçin hayatım, tenim
Şereftir, sevinçtir benimçin bu yük...

A zalim! Sakın kavgadan! Kork! Çekin.
Sınanmış, yiğit, şanlı millet ile.
Be alçak! Bu millet değildir tekin!
Gidersin hakaret ve lânet ile...

Ne mümkün zulümlerle hürriyet!
Yoketmek... Ne etsen kalır sağ esen.
Çalış aklı kaldır elindeyse sen?
Ne boş müstebit zâlimin gayreti...

Ne sihrin var ey hürlüğün ay yüzü!
Esirlikten âzâd olam derken ah
Esir oldu millet sana şimdi vah:
Yolunda ölüştür bütün her sözü...

Senindir gönül kapma meydanları.
Görün millete hep! Yüzün gizleme!
Seni saklasın Hak! Eriş her deme!
Bitir zulmü kahreyle şeytanları...

Ne canmışsın ah sen, a kutlu ümid!
Ne can yârımışsın, maturulk senin.
Cihani sen âzad edersin, yiğit!
Eşin yok, gücün çok, baturluk senin!...

Ne yapsın? Aciz hiç de töhmet ve suç
Değildir ki zincirli bir aslana...
Nasipsizde olmaz ki himmet ve suç...
Felekte denî baht utansın buna...

Yazık şimdi zalimlere kaldı yurt.
Köpekler gezer gezdiğin yerde bak!
Ne gündür Aman, of! Baş olmuş ayak!
Bağır, hak sesin tâ cihana duyurt!..

Uyaan! kükreyen hasta aslan! Uyan!
Kavurmuş zulüm yurdu; dağ, taş yanar...
Gören yurdu, billâh cehennem sanar.
Uyan Türk! Aman Türk! Yaman Türk! Aman!..