Hürriyet Şiiri - Ahmet Çelik

Tokalaştık seninle bir Üsküdar sabahı
Melek kadar güzeldin canlı döndük semahı
Kanat çırptık kalplere döktük cümle günahı
Sanki rüyaydı her şey bir daha aramadım.

Buluşma zamanını o gün iple çekerdim
Hele bir de görünce su üstünde sekerdim
Dünya ağu olsa da ben sevdanla şekerdim
Umutlar tükenince cananı saramadım.

Yanağı yaprak yaprak gül misali açılmış
Mutluluk haleleri etrafına saçılmış
Beyaz güvercin gibi lekelerden kaçılmış
Huzur veren şavkından utandım varamadım.

Mekâna gitmeyeli otuz altı yıl geçti
Saçıma aklar düştü acılar ömrü biçti
Hayat denen canavar başka birini seçti
Geçmişim mağlup etti kimseye yaramadım.

Hayli uzun seneler mektupları sakladım
Tekrar tekrar okuyup kırbaç diye şakladım
Batağa batmış sayıp bu canımla akladım
Bedene takıldım hep ervahla karamadım.

Adınla birleşerek güya hür olacaktım
Küçük kara noktayla gönlüne dolacaktım
Her an sana bakarak önünde solacaktım
Çelikten zincirleri bir türlü kıramadım.

07.09.2012
Ahmet Çelik
Ceyhan