Hürriyet, o benim içimdeki ses,
Ezildikçe baş kaldıran bir heves,
Hücre hücre ta ma´rûf kanımda gezindi,
Ben doğmadan şevkimi o emzirdi.
O bendeki ışık, o bendeki renk.
Ruhuma zaferle örülen çelenk,
Onun için yüzyıllarca savaştım.
Onun için yüzyıllarca savaştım.
Ekmeğimi kana bandım, toprağıma cân kattım.
Hürriyet, o benim ezeli sevdam,
O benim inancım, alınmış duam,
Onun için, canıma bin eceli biçerim,
Onun için ölümü şerbet diye içerim.
Onun için, şâdirvan yaptırırım aşkımdan,
Su diye akıtırım çeşmesini kanımdan,
Ne zincire bir köle, ne zülmün mahkümuyum,
İnanmak kadar özgür, inanmak kadar hürüm.
Kayıt Tarihi : 12.6.2009 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)