Daha dün bir çocukken, uykusuz gecelerin,
Nurlu yüzüydü annem, kah ninni, kah masalla,
Şimdi ilk günkü gibi, anlamsız hecelerin,
Bittiği yer, son durak, bekler şimdi musalla.
Mahiyet belli değil, sırtım da yüküm ağır,
Muhakemede şimdi, hep yan yana zürriyet,
Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gönül dostum; çok güzel şiir. Gönlüne sağlık. Kutlarım. Selamlar...
Mahiyet belli değil, sırtım da yüküm ağır,
Muhakemede şimdi, hep yan yana zürriyet,
Allah, Allah de gönül, bu son tufanın bağır,
Hoş çakal bozuk nizam, selam sana hürriyet.
Tebrikler....Hürriyet.. Güzeldi...
Sevgili Kardeşim, değerli ♥antoloji.com♥ şairi Sayın: Osman Genç,
Çarpıcı mısralarla örülmüş, ustalıkla yazılmış, sanat ve edebi değeri yüksek muhteşem bir şiir olmuş.
Gönül inciniz bu şiirinizi antolojime ekliyorum.
Beğenerek ve saygı duyarak okuduğum bu şiirinize Tekirdağ'dan Benden tam puan geliyor.
Duygu, emek, sabır ve hünerle ortaya çıkardığınız nadide eserinizi tebrik ederken; başarınızın daim, kaleminiz her dem kudretli olması ve ilham perinizin başınızdan eksik olmaması dileklerimi sayfanıza bırakıyorum.
_____*♥♥♥♥♥♥*____şair kâlbinize____*♥♥♥♥♥♥*
___*♥♥♥♥♥♥♥♥* ___armağandır.____*♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥* ___ilhamınız_____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥* ____bol______*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*___olsun____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥**_____**♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥__*__♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*__*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_____*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_______*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
_________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
__________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
___________*♥♥♥♥♥♥♥♥♥*
____________*♥♥♥♥*
_____________*♥♥*
____________
_______________
____KutluYORUM
Sevgi ve saygılarımla. Yorum + Antoloji + Tam puan.
Yeni yılda sağlık mutluluk be başarı dileklerimi iletiyorum.
Her şeyin en güzeli sizi ve sevdiklerinizi bulsun efendim.
Dr. İrfan Yılmaz. - ^'^'^TEKİRDAĞ. -
Hürriyet karakterim, başım taa yücelerde,
Kim demişki karanlık, üstümüze çökecek,
Gündüzüm ayrı güzel, yıldızım, gecelerde,
Geceler üstümüze, AY YILDIZ'ı örtecek... .....Nafi ÇELİK
Bu güzel şiire ben de katılmak istedim bir dörtlükle... Tüm katılımcı arkadaşlarımı ve sizi yürekten kutlar esenlikler dilerim. (Tam Puan + Ant.)
Sevgilerimle...
Nafi ÇELİK
Selam sana hürriyet ! tam puanla kutluyorum, selamlarımla saygılar....
Yüreğine sağlık Osman kardeş,güzel bir şiir olmuş.
.
Güzeldi üstadım,
çok güzeldi...
TEBRİKLER...
.
Saygılarımızla...
.
''Mahiyet belli değil, sırtım da yüküm ağır,
Muhakemede şimdi, hep yan yana zürriyet,
Allah, Allah de gönül, bu son tufanın bağır,
Hoş çakal bozuk nizam, selam sana hürriyet. ''
çok güzel, tebrikler.tam puanımla antolojimdesiniz.
ANLAMAKTA ZORLUK ÇEKECEĞİM KADAR DERİNDİ VURGULANMAK İSTENEN DUYGU... OKUMAKTAN ANLAM KAZANDIM YÜREĞİNİZE SAĞLIK PAYLAŞIMINIZA TEŞEKKÜR EDERİM
SELAM VE SAYGILARIMLA
ÇOK ANLAMLI BİR ŞİİR.TEBRİKLER EFENDİM.
Bu şiir ile ilgili 109 tane yorum bulunmakta