Tutsağım şu dünya denen kafeste,
Lütfedip ihsan edersen eğer,
Al ruhumu koy,
Rahmetinle, nurunla boğulmuş ebedi bahçene,
Gerçek özgürlüğü tadayım,
Senin koyduğun sınırlar içinde....
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta