Hürriyet Şiiri - Altay Taşkın

Hür vatanımda mutluyum yaşadıkça,
Ormanlarımda oturup ağaçlarıma baktıkça,
Sularım çağlıyor ırmaklarımda bembeyaz köpüklü,
Sarılabiliyorum toprağıma o mutlu, ben mutlu.

Yaşamak budur vatanımın hür bağrında,
Kalbim rahat çarpıyor endişe yok onda,
Gözlerim seyrediyor maviliği, yeşilliği anında,
Kuşlarım açmış kanatlarını uçuşuyorlar semalarımda.

Hürriyet bu, elmas gibi değerli, parlıyor,
Ruhları coşturuyor, cana can katıyor,
Temiz bir hava, rahat nefes aldırıyor,
Suyu berrak dağlarında bir yudumu kandırıyor.

İnsanlık tadabilse bu hürriyeti,
Aç susuz kalsa gene yeter o, ona,
O, tadılanların en güzeli,
Aranılıp da bulunmayan güzellikte hem de insana.

Ben yaşıyorum, ama yaşayamayanlar var aramızda,
İnsan yücedir, olmayanların vermeliyiz eline,
Tattırmaya gayret göstermeliyiz tadamayanlara da,
Katmalıyız bulunmayan bu hürriyet seline onları da.

Türk Dili Dergisi S.418 Ekim l986