Hürmet Şiiri - Yunus Akkale

Göster şu gönlünde olan şefkati
Yeri ve göğü yaratana hürmet
İncitme sen af eyle kabahati
Şehit, gazi yerde yatana hürmet

Ham demir çelik olur kendin keser
Gönüle sultan bırakır bir eser
Yerden yere seril sevgini ser
Rahmet dilerler bil atana hürmet

Pahalı cevheri satar ucuza
Kışın dağıtır çiçek açar yaza
Gıybetin etme her olur olmaza
Özünde imanı tutana hürmet

Allah kulu yaratır niçin hor göre
Azameti gösterir yerde pire
Allah akıl verdi her kula köre
Adaleti eşit tartana hürmet

Oku der başlar ilmin sahibi
Kimseler bilmez yoktan gaibi
Arşı aladan öte yerin dibi
Ezelden köle okutana hürmet

Yemeğin tadı aşçının hüneri
Yol göster oluver deniz feneri
İmanı korur edebin neferi
Düşkünlere el uzatana hürmet

Öyle hikmeti var bilirsen sabırı
Çiçekten bal yapar dağıtır arı
Tükenmez bir türlü verince yarı
Şükürden mayası katana hürmet

Düşünür titrer her daim mahşeri
Haydi, güzelim sen gel işle şeri
Olmak istemez kul cehennem yeri
İmanı özüne katana hürmet

Bil denizi sen, denizde bir damla
Gönüller pişmiyor, pişmeyen hamla
Dünyada yıldız âlim bir adamla
Karanlık yerde nur satana hürmet