Bir gönül inlerken bir başka gönül;
Gülüyor inleyen gönlün haline.
Bülbül feryat edip yanıyorken gül;
Devam eder alayla kıyl-u kaline.
Biri zalim sultan, diğeri esir.
Lakin esirlikte bile lezzet var.
Çünkü aşık, garip, mahzun ve fakir.
O istiyor diye zulme hürmet var.
Nisan 1996
Amasya
Kayıt Tarihi : 10.12.2009 20:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Öztürk 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/10/hurmet-4.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!