Hurma Kütüğü Şiiri - Kenan Özmen

Gün ışığı...
Ve zifiri karanlık...
Tezatlar yumağında...
Kendini bulamayan, bir çift iri göz.
Yâre selâm söyleyen ninnilerle bezenmiş bir ten.
Aşkı dillere destan, âsûde bahar ülkesi bir yürek.
Dahası; nice deryaları betonlaştırabilecek,
Şefkat mayası eller...
Tezatlar yumağında...
Boynu bükük ve soluk benizli bir gülistan...
Hiçlik kuşatıp bedenlerini,
Ruhlarına sırtını dönmüş kalabalıklar.
Sevgilisini Kaf Dağı'nın ardında unutmuş zavallılar.
Ve...
Bir Hurma Kütüğü uzaklarda;
Yâri uğruna sevda türküleri yakan.
İnim inim inleten on sekiz bin âlemi.
Sadece bir kütük! ..
Ya mübarek! ...
Senin kadar olamadık..
Bir damla gözyaşı dökemedik.
Olan, olması gereken ve olduğunun farkında olamayan bizler...
Senin yanında,
Kütükleşmeyi bile beceremedik! ..