Kafese yuva yapan bir kuşum
Kafeste çizilmez benim hududum
Kafesten azade olmuş suskun ruhum
Sığındığım aşiyan altımda bir volkan.
Kanatlarım sıyrılır görünmeyen raydan
Bu kafes için geçerim saraydan
Nefsimi haklarım fırlayınca yaydan
Işıklı bir ok dindirir o sonsuz savaşı.
Ey bedenim sen ağırlığını taşı
Kulaklar sağır,gözler şaşı
Şu kalabalıklar Mahşer’in başı
Suru duymuş gibi diril gafletinden.
Ansızın uçar can kuşu kafesinden
Farkın olmaz çölde kum tanesinden
Ya Rab içir bize cennet badesinden
Şehadetle çek bizi hayat sahnesinden.
19.07.2011
Antalya/Gazipaşa/Ilıcaköyü
Kayıt Tarihi : 11.6.2013 18:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!