HÜRLÜĞÜMÜ VURDULAR
Bıldırcındım, hür ve cesurca uçuyordum bulutlarda
kamaşırken gözlerim, hüzün dolu sarı ışıklarda
yalpalanıyor bedenim, o acımasızca ağlarda
kanadım mı kırılmış ne uçamıyorum ufuklarda,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Hürlüğünü kim vurdu...?
Bıldırcın denen ,kurdu
Bil ki kader durdurdu...
Çünkü azıp kudurdu
Sahipsiz sandı yurdu...
İştahla , haz alarak
Mest ve mağrur olarak
Bıldırcın yemez misin...?
Bu saçmalığı bırak
Sonra derler avanak ...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta