Huriyemin Alt Dudağında Başlayan Romanın İlk Cümlesi
Bir sabah kıvımı, balkon mangalında terledi, Don metaforu podyuma çıktı, Yunpazarı'nda harfler altın diye satıldı, Sen “yaz gitsin” dedin, ben “yandım gız huriyem” diye cevapladım.
Etek fırfırlandı, sigara dumanında sevda kıvır kıvır yürüdü, Burnun direği sızladı, yumruk içeri çekildi ama tutanak sevdayla yazıldı, Çam kokusu kekik kıvıma karıştı, avuçta sürülen kelime cilt değil—ruhtu. Ve sen öyle bir gız çıktın ki,
Ben seni romanın başı değil—edebiyatın kalbi ilan ettim.
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta