Hureyre Şiiri - Feyz Kariha

Bir kuşu en iyi sen miyavlarsın hüreyre
Çünkü ne aşklar yazıldı bir ağaca tırmanmanda
Ve bilir cümle alemin sokakları
Sallantılı bir sırdır mart
Ve yazgı en iyi sende palazlanır
Çünkü kuşlar senin pamuk vicdanına verilmiş gibi
Dama karşılık dam hureyre
bir stoplazmik miyav
Bilcümle sesler icin
Tek sokaklık avazdır ...

Ben ve hureyre
umursamaz bir yatış eşliğinde
huysuz koşunun atı gibi
yeryüzünde içini semaya çekmiş bir leke..

mırladığımız siir kaotik
yani cebimizde tuhaf bir kokuyu taşıyorduk
aşk mıydı dünyada ölüme 9 can
var say ki biz bu kırığı
ortanca çocuğun fay hattından aldık

sipsivrilmiş bir üniforma yağmura karşı
hücresinde bir bulut aglamakta
hureyre bu kalyonlar kağıt olmaz
cebelleştigin tarikten geçen her ne ise
efsunkar mama kabı dünyaya
kosmosun serefine şu afrika
cigerimizin ortasından bakınca.

Bir cinayet içiyor , bir vecd yiyor ,
Bir kız, doyumu her arayışında
tesbih tesbih niyaz çığlıkları
Derinlik ihtiva eden boşluk
Uzaydan bir masala
Hureyre yine acıktım
Şu kasaba miyavlasana...