Hurdacyla Kelam Şiiri - Atilla Durukan

Girdim ir hurdacıya
sordum, bir kenara atılmış hurda aşklar varmıdır.
aradı tüm dükkanı,hurdaların içinden.
bir hurda yürek ile, birde yitik göz buldu.
kirli bir mendil ilşe tozunu silkti önce
sonra oturup bir masaya anlattı geçmişini.
Ben... dedi ömrüm zevkü sefada geçti,
binlerce yürek geldi, binlerceside geçti.
bir elimden yağ akar bir elim balda idi,
tüm güzelleri sever,her güzel bende idi.
yetinmedim bunlarla, daha, daha, hep daha,
herşey benim olmalı, herkes gelmeli bana.
kudurdukça hep azdım,azdıkça kudurdum ben
bin yüregi bir pula bir anda harcadım ben.
ne yazları yaşadım, ne sonbaharlar bildim.
hep ömrümü ben böyle, geçip gidecek bildim.
gün geldi zaman geçti,
yine azdıgım gündü.
her şeyim var elimde,hiç bir şey yetmez oldu.
bir gün bir ürkek ceylan çıkıverdi karşıma,
öyle masum, öyle aç, herşeye muhtaçidi.
bir çaresini bulup, oldum samimi onunla,
döktüm tüm varlıgımı, girdim onun ruhuna.
bin dereden atlatıp,sevgime kandırdım ben.
günler günleri, aylar yılı kovalar,
benimarlanmaz gönlüm o mazlumu da yakar.
nihayet yıllar sonra, anladı niyetimi,
sevgimin yalanlıgı,onu sona getirdi.
o asil onuru kırılıp, parçalandı.
dökülen gözyaşları varlıgımı dagladı,
günbegün ben, o, şatafatı kaybettim.
önce tükendi malım, sonrada tüm dostlarım,
bir dilim bir hırkaya yıllar yılı dilendim.
yaptıgım ihanetin bedeline katlandım.
bir kaç zaman önceydi, sıgındım hurdalıga,
baktıkça her parçaya,düşünüp çokagladım.
işte bu gördüklerin,
BU HURDA YÜREK BENİM...
BU YİTİK GÖZDE ONUN.
işite yalan koca bir aşkın arkasında kalanlar,
hep paralanan bir kalp, hep aglayan göz kaldı.

tüm seviyorum deyip ihanet eden herkes ithaf olunur.