Hurdacı Kız Şiiri - Samet Bayram

Sokakta gördüm onu.
Çivi, tel toplarken,
Henüz on-onbir yaşlarında.
Ama erken yemiş hayat kurşunlarını;
Bir bir…
Önce hayat, babasını almış elinden.
Öksüz bırakmış hurdacı kızı.
‘Kibritçi kız’ misali,
Şirin ve çilli bir yüzü var.
Bir o kadar da hüzünlü.
Devlet babanın verdiği kırmızı parkeyle,
Koşup oynuyor hayata aldırmadan.
‘Polianna’yı bilmese de, ‘Polianna’ gibi,
Gülümsüyor devamlı.
Erken yaşta yüklenmiş,
Hayat denen ağır yükü.
Hurdalarıyla baş başa,
Yemiş kaderin sillesini.
Akşam olunca da,
Ne yer, ne içer onu Allah bilir.
Belki de aç uyuyordur.
Biz yataklarımızda tok iken!