Kaç yüzüm var
karanlık gök yüzünde
göremediğim yüzler
narenciye bahçelerinde
seni düşünürken
solduğumu soluyorum
keskin bir bıçak tadında
asiti ne kadar da fazla
sana olan hüznümün
çocuklardan korkuyorum en çok
birbirlerini yok eden
somurtkan gözlerden
seller şelaleri kıskanıyorlar
şelaler sellerden nefret ediyorlar
dağların dağlara kentlerin kentlere
bağlandığı yollarda
sen beni karşılamalıydın
selam vermesende olurdu
sana yine gülümserdim
intihar etmiş bileklerimde
gezintiye çikarlardı
yanmış gemiler
hurdacılar sevinirlerdi
belki o zaman bu zaman
aşķ
kalemin ucunda tülkenmezdi
Kaç yüzüm var benim
kaç rengim
başımı eğdiğimde göremezdim
göçmen kuşlar giderlerdi
anlatamadım ki sana
kim olduğumun önemi yoktu
ama yokluğum olma demiştim
arkanı dönmezden önce
Necmi Dayan
Kayıt Tarihi : 6.9.2023 18:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!