Gezib dolaşsan da uzag elleri
Meni de yadına sal ay vefasız
Herden mizrab vurub könül sazıma
Onu hezin-hezin çal ay vefasız
Unutmag isterem olub-keçeni
Boyun eyme bu dünyanın gerdişine
Gücün çatmaz çekilersen ner dişine
Bel bağlama vefasızın gelişine
Tanrı özü göz yaşını siler könül
Belayi-eşg aşiglerden miras galıb
Yaman düşdü acı hesret araya
Bir zamanlar görüşerdik bu yerde
Uşag kimi sevinerdik gülerdik
Herden küsüb barışardıg bu yerde
O hoş günler ömrüme yazıb neler
Yaşamağa hevesim yoh
Evvelkitek gur sesim yoh
Gelb isiden nefesim yoh
Derd ne yaman amansızsan
Gözüm keder- gem çeşmesi
Taleyimden hoşbehtliyi goparmısan
Gara behtim söyle mene hara gedim
Hesret verib vüsalımı aparanım
Söyle görüm barı söyle hara gedim
Daşıdığım gem adlı yük dönüb dağa
Bir hicran yarası bir söz yarası
Yüz melhem goysan da sağalan deyil
Sevib mehebbetle gurulan yuva
Tufanlar gopsa da dağılan deyil
Üreyi yandıran acı dil olar
Kimse tenha galmaz sevmeyi bilse
Hoşbeht o kes olar sevib-sevilse
Menim söylediyim senin deyilse
Yarın vefasızdır–behtden incime
Direksiz gurulmaz ne ev ne koma
Ele göyneyir ki bağrımın başı
Barı sen başıma sığal çek ana
Ne yarama tohun ne de ki bağla
Sığal çek başıma sığal çek ana
Bu dünya çoh cefa çekdirdi mene
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!