Hür vatanda hürriyet Şiiri - Kaan Kapgan

Gitmek istiyoruz zamandan
Bir kaçsak ardına dakikaların
Koynumuzda leylaklar açsa
Özgürlüğü üfleyeceğiz ağaçlara.
İnsandır özgürlük diler en çok
Çocuklar misaldir bunun namına
Gözleri maviye kaçar
Bırakın kaçsın
Uzayı tutar kirpikleriyle
Bırakın tutsun.
Hür vatandaki hürriyet kulakları çınlatsın!

Bırak çapayı kazım
Al eline bir kitap
Bırak küreği yağızım
Al eline bir kalem.
Sürülmez öyle tarlalar
Siz tarlayı değil
Sizi sürüyor melunlar!
Sürülmez öyle al eline bir kitap.

Ah fukara fırıncı!
Hamuru tadım eden ellerin yarık
Bu kronik avuntuyu bırak artık
Yaptığın ekmeği helaliyle alan yok.
Sokakta topraklanmış çocuklardan almasana para
Doyursana, güldürsene helaldir gülüşleri.

Hür vatanda(!)
Bu sürünen halk arasında,
Otur tahta kağıtçım, terzim, ey serseri gencim!
Bu tahtın, bu soysuz bahtın
Kaldık mı kaç kişi altında ezile ezile.
Sürtündük yobaz parmaklıklara ve ağzımız sözlerimiz kan içinde.
Bizi güya bekleyen canan üçüncü çocuğa hamile.
Bir kardeş çıksa adı olsa hürriyet.
Ekmeğimizi ufak ufak etsek yüzlerce kişi bölüşsek

Çürük umutlardan kibrit kutuları doldu,
Biz kibritlerden muaf tuttuk sisi, pusu, soğuğu.
Biz üşümesek göremezler ışığı.
Biri donarak ölmeli ve insanlar sıcağın farkına varmalı.
Biz ay ışığı görmeyen mahpusun,
Gün görmeyen cesetlerinin içindeyiz.
Ve benim kafamda canan üç çocuğa nasıl bakacak kaygısı.
Ama yaşatacaktır eminim ki
O çocukların gözleri maviye kaçacak
Bırakın kaçsın.
Uzayı tutmaya meyilli kirpikleri
Bırakın tutsun.
Hür vatandaki hürriyet kulakları çınlatsın!