Uzanmışım vahada ki tek ağacın gölgesine
Bir başıma yalnız kralım
İçimdeki kederleri bedavaya dağıtıyorum
Ne kalede yaşıyorum öyle, uçsuz bucaksız
Ne el çırpınca koşan muhafızlarım var
Ne ordularım, ne halkım…
Daha şimdi, yeni kral oldum!
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
