Uzanmışım vahada ki tek ağacın gölgesine
Bir başıma yalnız kralım
İçimdeki kederleri bedavaya dağıtıyorum
Ne kalede yaşıyorum öyle, uçsuz bucaksız
Ne el çırpınca koşan muhafızlarım var
Ne ordularım, ne halkım…
Daha şimdi, yeni kral oldum!
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
