Sanmayın ki her insan; manen, dinen hür adam!
Nefs elinde esirken; nasıl “ hürüm”(!) der adam?
Kul değilse sadece; tek İlah’a sor adam;
Kral bile olsa o; denir ona zor adam!
Sırf surete bakarsan, elbet epey var adam!
Vursan huyu mihenge; adamlığa bar adam!
Ben insanım demekle, insan olmaz her adam!
Bu uğurda çok fazla, dökmelidir ter adam.
Sahtesinden geçilmez; dolu bahir, Berr adam(!)
Salıversen yularsız; Berri, Bahri yer adam!
Olmasaydı cehennem; zapt olmazdı bir adam!
Korkmaz ise azaptan; nice haltlar yer adam!
Tam bağımsız olunmaz, bir sınırda dur adam!
Kullar için mihenk var; her huyunu vur adam!
Gir kala-ı Kur’an’a; o, mü’mine sur adam!
Her işini sırf sünnet ve Kur’an’la yor adam!
İstemezsen olmayı; sonsuza dek hor adam;
Yaran eyle kur’an’ı, kıl Mevla’yı yar adam!
Cihat ŞAHİN
27.03.2011-İZMİR
Kayıt Tarihi : 28.3.2011 12:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)