Hür Adam. Şiiri - Necdet Erem

Vicdanlar hür değilse, hürriyet ne bilinmez.
Hürriyet uğrunda, maldan candan geçilmez.
Esaret sinsi illet, kolayca fark edilmez,
Ekmeksiz yaşarım, hürriyetsiz yaşayamam,
Diyen hür Adam.

Savaşlar bitti sürgün bitmedi,
Cebbarların gücü ona yetmedi,
İdam sehpaları kuruldu bir bir,
Hak bildiği yoldan asla dönmedi.

Çorbanın suyuna ekmeğin bandı,
Pirinç tanesini kendi yemedi,
Cumhuriyetçi deyip,
Karıncayla paylaştı,
Hürriyet destanı,
Yazdı hür Adam.

Zulüm hâkimdi,
Hürriyet mahkûm,
Bir millet esirdi, memleket mahpes,
Korku kol geziyor, sinmişti herkes.

Hak adına ne bir ses vardı,
Nede rahat bir nefes.

Barla dağlarından,
Bir ses yükseldi,
Öyle gür bir ses ki,
Yerler, gökler
O ses ile inledi.

Zulme baş kaldırdı, garip bir alim,
Yaşlıydı, yorgundu
Ama düşünceleri,
Zinde ve salim.