Hür Şiiri - Gülçin Aksekili

Ben sonsuzlukların adamıyım
Sana göre zifiri karanlık
Bana göre hiçbir gözün bakamayacağı aydınlık
Ne fırtınalar kopar bakışlarımda
Anlayamazsın

Ben yalnızlıkların limanıyım
Sularımda ne bir duba, ne şamandıra
Kendi çapanla kalırsan kalırsın
O kadar yükselir ki sularım
Aklın varsa sen kaçarsın

Ben karanlıkların adamıyım
Yıldızlara bakar yolumu bulurum
Yüzlercesi kayar yüzlerce Güneş batar
Ne dilek tutarım ne ardıma bakarım
Olmayanı değil olanı yaşarım

Ben ayrılıkların adamıyım
Ne hatırlatmak isterim
Ne de hatırlaman için bir öpücük veririm
Özlemek nasıl bir duygu bilemem
Benim olmayanı sana veremem

Ben yoklukların adamıyım
Uçsuz bucaksız bir ummanda
Nokta kadar beyazlığım
Bir bakarsın oradayım, bir bakarsın yokum
Dalgaları bile ürkütür, susturur yokluğum

Ben özgürlüklerin adamıyım
Ne şarkılarda bir söz ararım
Ne sözlerde bir anı ararım
Yokluğumu varlığıma hapsetmem
Ben anımı yaşarım

Ben aşkların adamıyım
Dokunamadığım ulaşamadığım
Belki de hiç olmayan aşklara aşığım
Öyle bir dalga çarpar ki yüreğime
Ben bile unuttuğuma şaşarım

İşte ben buyum
Gözlerinde biraz deniz biraz tuz
Sessizlik bağırır avaz avaz
Ardımdan bakarsın
Döneceğimi umarsın, Tanrı’ya yalvarırsın
Yokluğuma ağlarsın