Hünkârım Şiiri - Şükrü Metin

Çektiğim çileler gün be gün artar
Benim bu efkârım bitmez hünkârım
Keder ile gamım kendimi tartar
Saadete yönüm gitmez hünkârım

Gönül aleminde aşkı okudum
Hasretliği içtim hep yudum yudum
İnceden eledim sıkça dokudum
Pişmanlık bir fayda etmez hünkârım

İflah olmaz aşkın narına yanan
Eriyip de gider can ile canan
Bir değil bin ömür geçse de inan
Az gelir sevdaya yetmez hünkârım

İradeyi, kalbi ve kanı ister
Canının içinde o canı ister
Hep onu arzular hep onu ister
Başkasıyla ocak tütmez hünkârım

Kâinatta rastlanılmaz eşine
Zehir olur ekmeğine aşına
Zaman geçmez olur yalnız başına
Yârsiz nabız bile atmaz hünkârım

Ne tohum ekersen sürer soyunu
Âşık özle ölçer yârin boyunu
Başka pınarlarda aşkın suyunu
Boğaz düğümlenir yutmaz hünkârım

Garip Metin-i yim canandan ayrı
Fayda etmez artık kimsenin hayrı
Leyla’sız Mecnun’a dönmüşüm gayrı
Kalbim mutluluğu tatmaz hünkârım