Hünkar Eylem Çebi Şiiri - Mehmetcan Saraç

Hüsran son bulur, o yüzünü görünce...
Üzülmek yok artık, en iyi hoca bizimle...
Nasıl bir bağdır bu, sürüyor sevgiyle...
Kaybıyla kazancıyla, tarih ile elele...
Aşk ile tutku ile, yelken açıyoruz geçmişe...
Refah içinde ders, böyle işlenir sadece...

Ezelden günümüze, tarihi inceleriz...
Yüzlerce olayı, birlikte keşfederiz...
Lakırdılar yetmez ki, biz hocamızı çok severiz...
Elimizden geldiğince, onu mutlu ederiz...
Masumca sevgimizi, içimizde besleriz...

Çalışkın olmasakta...
Evde ders yapmasakta...
Biz hocamızı severiz...
İyi not almasakta...