...
içimdeki boşluğun adı sensizlik değil
yaban bir yalnızlıkmış..
ne mevsimler geçmiş avuntunla.
umutlar mezarlığına dönmüş
hoyratca harcadığım yarınlarım,
sanma ki gidişin bir sonun başlangıcı olacak
yokluğun hiç koymaz ki bana..
var iken de beklemedim mi?
gözü kara bu gönül,
ezelden beri hasretine alışık.
git hadi, zaten durmandı kabahat!
kılıfına taptırıp, ızdırabınla biçare ettiğin yetmez mi?
sevişlerimin hüzünbaz yalnızlıkları acıtır içimi!
arhaz gönlüm vurur dilime, kusar benliğimi..
yokluğun engel değil,
varlığının sevmeme neden olmadığı gibi.
mazoşist olduğumdan değil,
acını aşk bellediğim!
gayrı taştın düşlerimden,
dokunabildiğim her nesne sensin..
artık kanatamayacak hasretin hislerimi
hırsımı alacağım tüm eylediklerimden..
seni hunharca seveceğim;
ekmeğim her ısırışta sen olacak,
ayakkabılarım her tepinişte sen..
kürküm olacaksın, don geceler..!
Kayıt Tarihi : 11.11.2006 17:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!