Hunharca
Naif bir yanıyla aşkın haddizatında,
Kanatlarımda sen tüyü meydan okurcasına,
Sevdan ürkütüyor, sen tütüyor kalbim.
Seni bana ilikledim hunharca.
Sancılı gözlerin unutma beni mavisinde,
Mırıldanıyor senli benli nakarat eşliğinde.
Sevdan ürkütüyor, sen de kalıyor aklım.
Diyor kuşatılmış bir çorak araziyim.
Bilmiyor kalbimdeki kelebeğin ömrünü.
Sürüyor asırlardır yaşamı
Sevdası ürkütüyor, sen soluyor eksikliği
Sen deniyor sensizlik, sessizlik ezelî, ebedî
Gelmiyor lakin o limana o gemi
Doruklarda tılsımdır, uzaklarda şimdi.
Gözde Kübra Özbölük
Kayıt Tarihi : 4.10.2021 03:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirim dört senelik platonik bir sevdanın sadece beni yıpratmasıyla geçen duyguların şimdi ise ben de zerre kalmadığını göstermediğinde yazmıştım.
beğeni ile okudum
Teşekkür ederim. Nice güzel şiirler yazalım. Kalemimiz ışıldasın inşallah ??
TÜM YORUMLAR (2)