Hummalı Bir Şiir Şiiri - Celaleddin Ceyhan

Hummalı bir rüyaydı sözlerin
Seninle sessizlik veba oluyordu
Avuntu kokuyordu gözlerin
Konuştukça, sükût heba oluyordu

Bir ikindi ezanı gidiyordun içimden
Kervan dolusu sebep okunuyordu yüzünden
İncecik bir dua tutup okudum içimden
Kuşlara takılıp gitti dilimden

İç çekerek yakmıştım son sigaramı
Dağlamıştım ruhumdan geçen ızdırabımı
Uzun ince bir boşluk biçiyordu içimi
Dalıp dalıp unutmak istedim âlemi

Delik bir kazan gibi içim eksiltiyordu seni
Tam teşekküllü bir mutsuzluk içinde
Toplayıp çarpıp bölüyordun beni
Sağlamıyordu, duamdan çıkarıp attım seni