Hümeyra sultanımsın
Gitme ki dağlar yerinde kalsın
Gitme ki yıldızlar hep ışık saçsın
Bir yol bulup anlatsam vurgun yemiş halimi
İncelen kollarımda emareler bulursun
Şekil şekil dökülen bedenim tükenirken
Arzdan arşa havale aminlerim olursun.
Hümeyra sultanımsın
Gitme ki her pencere bir serçeye adansın
Gitme ki her zalime bir ebabil dadansın
Bilirim naif kalbin kırıldı ahzanımla
Gördüm ki baharın son buldu hazanımla
Sesim yetse kalbinin ücra dehlizlerine
Merhem olur gelirdin kanayan dizlerime
Hümeyra sultanımsın
Gitme ki masum gözler hep ışıldasın
Gitme ki yetimlere melekler fısıldasın
Gözlerin kaybolmasın üftade ayazında
Bir lahza denk geldiğin ömrümün enkazında
Nedamet ateşinde yanmayacak devamsın
Teneşirin üstünden indirecek sevdamsın
Velhasılı Hümeyra
Bu illet zindanında elim kolum bağlıyken
Gidersen bir aşığı maşuğundan edersin
Ellerim ellerine muhtaç figan ederken
Gelirsen tüm ömrümü bahar bayram edersin
Kayıt Tarihi : 17.9.2023 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bize her şeyin en güzelini anlatan Resulullah (s.a.v) efendimiz eşi Hazreti Aişe’ye Hümeyra diye hitap ediyorsa, En sevgilinin dilinden en sevgiliye en güzel hitap Hümeyra olmalı.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!