HÜLYASI YETER
Lüzüm yok gurûba sitem etmeye,
Dolunayın nurlu siması yeter.
Karanlık dünyamı aydınlatmaya,
Yaldızlık kubbenin lambası yeter.
Hüzün yağsa gökten yağmur yerine,
İşlese ruhumun iliklerine,
Işık vermek için ümitlerime,
Gelecek sabahın ziyası yeter.
Ufuklar yutsa da güneşimizi,
Silinip kaybolsa gölgenin izi,
Uyku esir alsa gözlerimizi,
Gönlüme gecenin rüyası yeter.
Nasıl her gecenin sabahı varsa,
Ve nasıl her kışın sonu baharsa,
Hasret perde perde ruhumu sarsa,
Kavuşmak fikrinin hülyası yeter.
Kayıt Tarihi : 24.2.2004 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!