Hülyası da Gurbettir Şiiri - Abdil Yıldırım

Bir gönle gariplik çöktükten sonra,
Hanesi de, sılası da gurbettir.
Hasretlik boynunu büktükten sonra,
Rüyası da, hülyası da gurbettir.

Farketmez gurbette ne yokuş, ne düz,
Görmeyene birdir gece ve gündüz,
Yokda çevresinde tanıdık bir yüz,
İki kaşın arası da gurbettir.

Şah damarı kadar yakın da olsa,
Uzaktır arada bir perde varsa,
Gönül arzuluyor, göz görmüyorsa,
Şu duvarın arkası da gurbettir.