Hülyamı En Vefasız Kullarına Bıraktım

Yüreğimden süzülen gönlümün incisini,
Sevgimle taç yaptım da ellerine bıraktım.
Kaderimsin diyerek sevmiştim seni zalim,
Sevdamın kaderini dillerine bıraktım...

Efsane aşkımızın değeri pek az oldu,
Arzular içerimde alev oldu, köz oldu,
Boşa yanıp kül oldum, yüreğim göz-göz oldu,
Mutluluk düşlerimi, küllerine bıraktım...

Oysa neler yaşadık, ne günler, ne geceler,
Satırlarda dans etti sevda yüklü heceler,
Çözülmez oldu yazık içimde bilmeceler,
Umudumu mektubun pullarına bıraktım...

Nasıl kıydın kopardın tomurcuk güllerimi,
Bülbülündüm, zamansız susturdun dillerimi,
Yollara küstüm artık bekleme yollarımı,
Yarınımı gurbetin yollarına bıraktım...

Hep mutluluk istedim el değmedik, tertemiz,
Ne yeminler etmiştik Yaradan’a senle biz,
Şimdi ne yemin kaldı, ne de aşkımızdan iz,
Hülyamı en vefasız kullarına bıraktım...

Kardelenler açmıyor, laleler solgun sarı,
Ne sen peteğim oldun, ne ben petekte arı,
İlkbaharı görmeden yaşattın Sonbaharı,
Yazları gözyaşımın sellerine bıraktım...

Şimdi hüzün kokuyor esen rüzgarlar bile,
Aşkımı anlatırdı yağmurlar gelse dile,
Yaka-yaka döndürdün beni isli kandile,
Işığını çocukluk yıllarına bıraktım...

16/05/2006
Anamur Murat Nail Güney