Hülyam Şiiri - Hüseyin Ozan Öztürk

Gel...
Uzat ellerini,
Tut ellerimi,
Gidelim;
Başka bir dünyaya,
Tüm kötülükler ötesi bir yere...
Güzel değil mi ya?
Gök mavi,deniz mavi...
Serin bir koy yemyeşil;
Geceler şiir gibi,yıldızlar ışıl ışıl...
Bülbüller şarkıcımız,
Martılarda komşumuz.
Dallarda kulubemiz,
Yapraklardan giysimiz...
Ellerin ellerimde,
Çimenler üzerinde...
Ben aşık sen sevdalı,
Adem-Havva misali.
Yemiş toplarız yeriz,
Sonra buğday ekeriz...
Günler günlerden taze.yıllar yıllardan güzel,
Nefretten-kinden uzak,riyasız yaşantımız.

Evet çocuklarımız;
Biri kız,biri erkek.
Kızların adını sen koy.
Erkeklerin ki sakın; Habi-Kabil olmasın,
Gelecek soyumuzda.kavga ve kan olmasın.
Bir dünya kuralım ki,nefret ve kinden öte,
Bir dünya kuralım ki,benzetelim cennete.

Gel...
Uzat ellerini,
Tut ellerimi,
Kalmayalım sbaha...
Haydı koşsana Hülyam!
Ne bekliyorsun daha