Hülyam Şiiri - Ahmet Tulganer

Anlamın hayal mi Hülyam?
O halde hayallerim ol,
Kararan dünyamın,
Işığı ol.

Sen yoktun önceden,
Ben çöldüm,
Suya hasret,
Çorak topraklar gibiydim.
Su diye inlerdim.
Sen yoktun.
Meğer ben sana hasretmişim,
Hülyam.

Duadaydım her gün,
Yağmursuzluk çeken insanlar gibi.
Bir damla su diye inliyordum.
Sen geldin, Hülyam,
Rahmet bulutları gibi,
Hülyalarım filizlendi yeşerdi.

Göz yaşlarını akıttın kalbime,
Damla damla suladın çölümü.
Bu senin gönlünün sevgi damlalarıydı.
Her damlan, ümidim oldu yaşamaya.

Artık çöl değilim bak,
Yeşilim artık,
Sürgün verdim ümitlere,
Cennet bahçesi gibiyim sayende,
Her çiçeğin içinde bulunduğu.

Hülyam, hayallerim,
İyi ki, geldin hayatıma,
Tuttun elimden,
Aydınlattın ruhumu.

Sen yoktun,
Ben ölümle pençeleşirdim.
Yaşama ümidim kalmamıştı.
Şimdi sen varsın,
Her şey var.
Dünya ne güzel,
Yaşamak ne güzel,
İyi ki varsın,
Hülyam…