Hülyâlı Hayâl Bir Gece Şiiri - Halenur Kor

Sımsıcaktı elleri...
Buğu buğu gözleri,dumanı tüter gibi...
Dizlerim titrerdi, bakamazdım...
Yakamazdım içimin ateşini...
Tabular...Ah! Tabular:..
Yakamazdım...
Saten, pembe bir çarşafdı hülyâlar,
Geceye kilitli...
Beklediğim bir kapı zili...
Gecede...
Gelirdi...
Tanırdım ayak sesinden...
Gölgelerde dolaşan sıcak nefesinden...
El yordamıyla buluşmalar...
Sonra bir ürperiş...Ürperiş...
Bir yaz gecesi gibi... Kavuşmalar...
Savrulurdu saçlarım, siyah bir şal olup geceye,
Aşkın efsûnlu şarabıydı, kadehe dolup,
Uzatırdı görünmez eller usulca dudaklara...
Dökülürdü pencereden aşk
Katmer katmer sokaklara...
Gülkurusu bir koku sarardı odamı, bahçemi,
Dallarıma meyve basardı, kiraz kiraz...
Yollarına uzanırdı gözlerim, hülyâlı...
Pencereden yanıp sönerdi yıldızlar
Dökülürdü ellerime...
İnanamazdım...
Yaslanıp göğsüne sessizce,
Ellerimde ışıl ışıl yıldızlar...
Bir keman sesine tırmanırdı aşk!
Uzanan ellerinin her dokunuşunda
İnlerdi yükselerek notalar,
Gittikçe yükselen bir perdeden...
Dil dil uzanan alevleriyle
Siyah gecelere dökülen bir yangındı aşk!
Tâ uzaklarda patlardı bir volkan.,
Yol bulurdu lâvları çöllerime...
Göz bebeklerime sıçrardı kıvılcımlar...
Ve, uzanırdı sükûnun eli, eflâtun göllerime...

Hâlenur KOR