Bir bahara doğma aşkıyla yürürdüm gözlerinin maviliğine
Bulut bulut karşılardı müphemiyetin bıçak bıçak yaralardı
Süzüldüğümde ben lahuti bir akşamda ruhunun enginliğine
Umutlarımdan sarkardım sana, ürkek melal, gülmemi yargılardı
Bırakışın göğe izlerini söküp de gamzelerini atışın
Bir buğday tanesinde ağyarın pusularına düşmenin korkusu
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Biraz daha ılgıtlaşma telaşında eserken dil-i mecruhuma
Gece uykulara soyunup rüyalarla yatışım seni görmek için
Doğardın ansızın kabusların en karanlık derin uçurumuna
Hülya tünelinde kilitlenirdi yollarım sensizdim için için
çok güzel naltamışsınız tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta