Hülya Karaca Şiirleri - Şair Hülya Karaca

Geçmişten ihtiyar bir ruh kaldı,
Bana kalan sadece korku sancıları.
Ne vardı sanki daldım Dünyalığa,
Kefeninde bir cebi vardır umuduyla.

Asıl meşakkat ahiretteydi,

Zamanın, kendine zaman bulamadığı noktasız şehir!
Virgüllerle içinde barındırdığın tarihe duyulan hayranlık.
İsyan etse de bazı nefisler,
Sana hürmet edenlerle dolusun.
İki kıtanın kucaklaştığı yegâne şehir,
Şehirlerin sultanı, en gözdesi.

Gecelerde ararım sensiz seni,
Gündüzlere sığdıramam hasretini.
Yollara bırakamam içimdeki ebedîyi,
Ati zamanın ardındaki özlemi.

Tuhaf bir ahenk seni hissedebilmek,

Gurbet diyorlar ya bunun adına
Sevda mıdır, hasret midir, bilemem...
Gözlerin daldığı yer var ya hani
Derman mıdır, çare midir, bilemem...

Özlem diyorlar ya bunun adına

Sabret gönül ihanetlere sabret
Gün ışığı olur elbet
Yut tükürüğünü, sık dişini
Bırak aksın damarlarındaki kan
Bırak kus kinini nefretini onlara
Bırak güneş doğmayı unutsun

Hüzzam bir fazıl, yaşantımdaki,
Sonsuz ümit tek aklımdaki,
İçime akan göz yaşlarımla karşılarım,
Gerçek olduğunu söyleyen sahte düşü.

Elimi vurduğumda değişseydi bir şeyler,

Gönül gözü kapalı olmaz, sevgiler de asla son bulmaz babam
Hasretlere doyulmaz bu yüzden de hasretler son bulmaz
Hele de babayla kızın arasında dargınlık hiç olmaz

Kızlar babalarına kötülük etmez aklında olsun babam
Belki bir hayali vardır belkide bir hevesi, mutlu olmak için sadece

Hazmedememekte yüreğim
Yenilgiyi hazmedememekte

Sevgi saygı beraberinde her şey gitmekte
Güneş doğmakta kalbim yorulmakta
Ay batarken uykuya dalmakta

Gönül hicranlarla buruk acı içinde çırpınırken
Sevda sözcüğü uzak bir özlem oluyor içimde
Küçük bir buseyken beni mutlu eden
Ulaşamamanın hüznü sarıyor yüreğimi
Gönül gözüm hasretken aşkın hecesine
Sözler kifayetsiz kalıyor duyguları anlatmaya

Yollar, uçsuz bucuksız, zamansız yollar
Gurbeti bana tatdıran.
Hasreti sol yanıma işleyen
Gözlere çiğ gözyaşını eken yollar

Dağa bağıran, haykıran dertli yollar