Hülya Göde Şiirleri - Şair Hülya Göde

Bütün bedenimi anlatılmaz acılar kapladı,
Belki bedenim değil;
Ruhumdu bu acıları çeken.
Beynimi ve bedenimi kemiren;
Ne olduğu bilinmeyen,
Beni çaresizlik içinde süründüren

Zordur beklemek be gülüm,
Saatler geçmek bilmez,
Beklenen çıkıp gelmez,
Neler çektiğin bilinmez,
Kafanda binbir soru dolaşır cevabı verilmez,
Zordur geliceğim deyipte

Anem; güzel annem,
Bizim için üzülme artık annem.
Bak evlatların büyüdü,hepsinin işi iyi,
Evlendiler,yuvalarında huzurlular,
Çocuklarıyla mutlular..

Kalmak gitmekden daha zor gülüm
Gidersen bitirirsin,özlersin aglarsin.
Kahreder,küfreder ah edersin.
Dönmek istersin yeri gelir,
Gurur yapar arkana bakmazsin.
Hircinlasir ve belkide cirkinlesirsin.

Bir garip haldeyim yine bu gece,
İçimde bilinmeyen bir acı...
Ağlamak istiyorum haykıra haykıra,
Sesim kesilinceye kadar bağırmak,
Gözyaşlarım dininceye kadar ağlamak,
Kırmak,dökmek,istiyorum bir yerleri...

Dünümde,bugünümde,yarınımda,
Hazanımda ve mutluluğumda.
En çok ta gözyaşımda.
Sen oldun, sen vardın ruhumda.

Hiç bilmedin sana verdiğim değeri,

Akşam güneşinin kızıllığı kapladı ortalığı,
Sanki kızıl saçlarının kapladığı gibi yüzümü.
Böylemi olur allahım acı çekmek,
Baktığım heryerde onu görmek,
Her seste onu duymak,
Dinlediğim bütün şarkılarda onu hissetmek,

Nefes almak,yaşamak ne güzel
Hayat güzel,mevsim güzel,
Orman,ağaçlar,kuşlar,börtü böcek
Ne varsa tabiatta görülecek
Hepsi birbirinden güzel.

Çocukluğumun bayramı,
Çocuklarımın bayramı;
İçimdeki ölmeyen çocuğun bayramı...
Atamın çocuklara en güzel armağanı;
23 nisan çocuklarımızın en güzel güncesi.
Ağlamasın bugün çocuklar hep gülsün;

Dediler; ki o seni unuttu.
Dedim ki; olsun.her insan unutulmaya mahkumdur.
Dediler ki; sen niye unutmadın?
Dedim ki; o benim mabedim di.
Dediler ki; gözleri başka gözlere daldı,
Dedim ki; benim gözlerimde hala onun gözleri var..