Göz göze geldiğimizde anlamıştım
Hüznün hayatımızın bir parçası olacağını
Anlamıştım gitmek de kalmak da kolay olmayacaktı
Asılı kalmak gibi bir anda
Yüreğim tutsak kalacaktı avuçlarında
Zaman su gibi akıp gidiyor parmaklarımın arasından, tutamıyorum.
Oysa içimdeki çocuk sek sek oynamaktan hiç vazgeçmedi.
Saçlarıma düşen aklara aldanmayın, yaşlanmakta nesi?
Ben daha büyümedim!
Bitmek tükenmek bilmeyen hayallerim ve içimde hep bir çocuk enerjisi.
Daha dün gibi çelimsiz bacaklarımla koşarken rüzgarda uçuşurdu örgülerim.
Yalandı her şey
Bir sırça köşktü gerçek, kırılıp tuzla buz olmadan önce.
Her yer simsiyahtı
Beyaz bir güvercindi umut, gökyüzü kara bulutlarla kaplanmadan önce.
Hızla koşuyoruz sona doğru
Tıpkı hızla giden bir tren gibi
Oturmuşum cam kenarında
İki yanımda akıp giden manzara, hayat gibi
Kimi zaman heyecanlı, kimi zaman hüzünlü
Kimi zaman durağan…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!