ADEM OĞLU
Bir nefes havva ile irkildi
O ki tanrının bir sureti
Bir eliyle en derine indi toprağı kazarak
Kulağına korkularımı fısıldadım
Cesur ol dedim
Ağzına öfkemi boşalttım
Haydi gülümse! dedim
Umutsuzluğumla bağladım elini ayağını
Durma koş ! dedim
Şahin'in gözleri yılanı gördü
Kıvrılan avı için göklerden indi
Kalkmadı kanatları zehiri emdi
Gözükara avcıyı bir karga yedi
O karga şahin'in babası idi...
Sinsi katilini gördüm
Yerleşmişti alnına
Elinde sesin sesin
Her saniye bir parça ölüm koyuyordu sana
Salyaları doluyordu gözlerine
Dedim ki feryad ediyorum
Dedi söylenip de duyamadiklarin
Dedim mahpusum demir kafeste
Dedi tutup da birakamadiklarin
Binmişse yüklerin
Ezil sevgilim
Gireceğin delik ,aklın sopasıdır
Sızlıyorsa yaraların
İnle sevgilim
Kopardığın üzümün bağı sensin
İştahın kime kabarıyor ?
Her kopardığında azalan eksilen sensin
El attıkların neden hiç yetmiyor?
Ben ,dağ başlarını severim
Ayaklarım yerde
Gözlerim gökte
Sadece Allah var yürekte
Serin sular içmeyi severim
Uçsuz bucaksız çöldü
Su yoktu ve güneş çoktu
Ben bakıyordum Sen görüyordun
Yol yürüdü sevgilim
Sen yürüdün
Ben yürüdüm..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!