Hülya Birkaynak Şiirleri - Şair Hülya Bi ...

Ayrılıkları sevemedim bir türlü
Dostlarla veda incitiyor kalbimi
Engin denizlerde vardır bir gemi
Merhaba diyerek dönecektir geri

Ayrılmak öyle zordur ki denizden

BELKİ BİRGÜN

Bir sohbette karşılaştık bir merhabayla hayatına girdim
Sevdim ve sevildim mutlu oldum içinizde ve seninle
Gün geldi şakalaştık, güldük, eğlendik birlikte neşeyle
Gün geldi sorunları paylaştık aşmaya çalıştık gizlice

Bunca şeyden sonra yine seni sevdiğimi söylüyorum. o yanımda olduğun da uzattığında ellerini bana doğru sessiz kaldığımız sadece gözlerimizin konuştuğu o anlarda üşüyen yorgun bedenimizle çaresiz olduğumuzu bilmemize rağmen hala sevdiğimizi söyleyebilmek o duyduğumuz büyük aşkı hala hissetmek buna rağmen kaybetmekten korkuyoruz birbirimizi buna sevinmelimi üzülmelimiyiz bilemiyorum bu nasıl bir bir yürek böyle nasıl bir sevda.. ağlamıyacam diye her gece kandırsamda kendimi artık unuttum sevmiyorum sevmemem lazım desemde olmuyor yapamıyorum ben başaramadım ben seni hala çok seviyorum beraber olamıyacaz gelmiyeceksin bana eskisi gibi belkide bir zaman sonra unutacaksın beni hiç bitmesin dediğim bu sevdaya ELVEDA diyeceksin ömrümün tam ortasına senin adını sevgini yazdım mutlu olmayı istedim seninle ve şimdi sen mutlu olmaya imza atıyorsun ve ben sana söz verdiğim için acı çeksemde yüreğim aşkınla hasretinle yansada yanında olmaya söz verdim Allah izin verdikçe sen istedikçe olmaya devam edicem ben seni anlık sevmedim ömrümü verdim bunları yazarken gözyaşlarıma engel olamıyorum kalbim acıyor yüreğim sızlıyor neden buna izin verdin yorgun ürkek bedenimi okşarken bu sonu sen biliyordun ama olmasına izin verdin yinede her şeye rağmen biliyorum sende hala seviyorsun beni bazı şeylerin bitmesini sende istemiyorsun beni hala kıskanıyorsun çok şeyi paylaştık seninle acılarımızla birlikte ağladık sevinçlerimizde beraber güldük ve buna devam ediyoruz biz seninle kalpten iletişim kurduk hissettik herşeyi 6. his gibi eğer bir insan bizi seviyorsa yıpranmak yerine mutlu olmalı yaşamalı sevdiğiyle destek olmalı acı yerine huzur vermeli sen gidiyorsun işte şimdi ben acı yerine huzur vermek için o büyük aşkımı kalbimde yaşıyacağım seni üzmicem ben seni mutlu etmek için sevdim değer verdim gözlerinin içinde kaybolmak istiyorum gerçek aşk birkez karşımıza çıkıyor ve ben bu sevgiye sahip çıkıcam seninle yada sensiz oysa sana ne kadar muhtacım ne kadar ihtiyacım var ama senin umrundamı? unutamıyorum seni her gördüğümde kalbim acıyor ne beynimde ne kalbimde bitmiyor duy sesimi gör senin için bu yanan kalbimi diyorum ama görsende umrunda değilki imkansız aşkım.....

Bunca şeyden sonra yine seni sevdiğimi söyleyebiliyorum...
O yanımda olduğun'da uzattığında ellerini bana doğru, sessiz kaldığımız'da sadece gözlerimizin konuştuğu o anlarda, üşüyen yorgun bedenimizle, çaresiz olduğumuzu bilmemize rağmen hala sevdiğimizi söyleyebilmek... O duyduğumuz büyük aşkı hala hissetmek... buna rağmen kaybetmekten korkuyoruz birbirimizi. buna sevinmelimi üzülmelimiyiz bilemiyorum...
Bu nasıl bir yürek böyle nasıl bir sevda. Ağlamıyacağım diye her gece kandırsamda kendimi artık unuttum sevmiyorum sevmemem lazım desemde olmuyor, yapamıyorum... Ben başaramadım ben seni hala çok seviyorum...
Beraber olamıyacağız, gelmiyeceksin bana eskisi gibi. Belkide bir zaman sonra unutacaksın beni hiç bitmesin dediğim bu sevdaya elveda diyeceksin... Ömrümün tam ortasına senin adını, sevgini yazdım. Mutlu olmayı istedim seninle. Ve şimdi sen bir başkasıyla mutlu olmaya imza atıyorsun ve ben sana söz verdiğim için acı çeksemde, yüreğim aşkınla hasretinle yansada, yanında olmaya söz verdim... Allah izin verdikçe sen istedikçe'de olmaya devam edeceğim.
Ben seni anlık sevmedim ömrümü verdim. Bunları yazarken gözyaşlarıma engel olamıyorum, kalbim acıyor, yüreğim sızlıyor. Neden böyle olmasına izin verdin. Yorgun ürkek bedenimi okşarken, bu sonu sen biliyordun ve olmasına izin verdin...Yinede her şeye rağmen biliyorum sende hala seviyorsun beni. Bazı şeylerin bitmesini sende istemiyorsun. Beni hala kıskanıyorsun. Çok şeyleri paylaştık seninle, acılarımızla birlikte ağladık, sevinçlerimizde beraber güldük ve buna devam ediyoruz.
Biz seninle kalpten iletişim kurduk hissettik herşeyi 6.cı his gibi. Eğer bir insan bizi seviyorsa yıpranmak yerine mutlu olmalı, yaşamalı sevdiğiyle, destek olmalı, acı yerine huzur vermeli... sen gidiyorsun işte şimdi ben acı yerine huzur vermek için o büyük aşkımı kalbimde yaşayacağım. Seni üzmeyeceğim. Ben seni mutlu etmek için sevdim, değer verdim.

İçime süzüldün gizlice,
Kalbim sevgiye kapalıyken
Uzak yollardaki sen...
Karşılık verirmisin sevgime tanem

Sendeki yerimi biliyorum

Son seferimiz bu birlikte geçireceğimiz aşkım
Seninle tanıştığımızda birlikte olduğumuz ilk sefer gibi
Şimdi bu son yolculuk bitene kadar aşkımsın diyebileceğim
Tıpkı o ilk benim sana söyleyip duymak istediğin sevgilim gibi
Artık bensiz yepyeni bir yelken açıyorsun güzelliklere doğru
Ama bu sefer bu yolculuğa gemi ile gitmiyorsun...

Sevmek istersin bazen gerçekler buna izin vermez
Bir barikat gibi önüne geçirevirirler
Sanki mutluluğunu kıskanırmışcasına..
Hani bir kırda açan bembeyzaz papatya gözüne ilişir
O an koparır senin olmasını istersin solacağını bildiğin halde
Bazende kıyamazsın koparmaya yapraklarına dokunur seyredersin sevgiyle..

Bir kır bahçesinde rengarenk çiçekler her biri gelen baharla gülümsüyor bizlere
Sarı,pembe,mor,kırmızılarla o yemyeşil ovalarda bir gökkuşağını andırıyor adeta
En çok görmek istediğim o kırlarda elele tüm dost dediklerimle koşmak,
Binlerce rengarenk balonları gökyüzüne salıvermek,
Delice haykırmak sizi ne çok sevdiğimi...
Haydi verelim elele yarınlara umut çiçeklerimizi ekelim sevgiyle

Sevmek yürek istermiş ölümüne kadar yaşamakmış sevmek vazgeçmeden hangi dert olursa olsun sevebilmekmiş her seferinde ağlasanda gülebilmekmiş bu yürek sana can dedi kolaymı öyle yürekten sökmek atabilmek sevdi bu gönül seni,sana dair tutkularım hiç bir zaman değişmedi keşke gözlerim görmeseydi ellerim tutmasaydı keşke unutmak diye birşey olsaydı ama olmuyor ancak sensiz yaşayabiliyor sensiz yaşamayı öğrenmeye çalışıyorum ama asla unutamıyorum ben hep senileyim ister umursa ister umursama hepde böyle olacak sana öyle hasretimki öyle uzaksınki seni şiirlerimde yaşıyorum sen bunları hiç bilmiyorsun nerden bilicenki sana dair yazdıklarımı çırpınıp duruyor işte kalbim belki bir ümit duyar hissedersin diye vazgeçemem sevdandan keşke sende vazgeçmeseydin benden beraber koşsaydık güzelliklere doğru gözlerinin içine bakabilseydim şuan yanımda olmalıydın o zaman bunları diyebilirmiydim bilmiyorum bazen diyorumki arkadaşlıkmı önemli yoksa sevgili olmakmı sevmek daima beraber olmaksa ne fark ederki kaybetmemek bence en önemlisi bu ve ben seni kaybetmek istemiyorum saklı sevdam...