Hülya Bahçesi Şiiri - Recep Yıldız

Bir kuşu gördüm bir gün,
Gözleri hayli dalgın.
Boncuk gibi başıyla,
Sürmeli bakışıyla,
Bahçeyi süzüyordu.
İşveyle yüzüyordu.
Bir akşamdı, kadife.
Neş'e sırtında küfe.
Geziyor tozuyordu,
Bir sedef bahçe kurdu.
Kalbinde, hayâlinde,
Sevdâsı meâlinde...

İşte şen şakrak keleş,
Cinnet geçiren güneş!
Gitti havuzda durdu,
Sular kımıldıyordu.
Dilinde eski şarkı,
Başında zafer tâkı.
Cennette süslü, beyaz,
Kılıç kuşanmış Boğaz.

Âhenge yanmış şiir,
Kuş hayâlinde sihir.
Cam bir kadehti, berrak;
Neş'eyle çıldırarak.
Kanadında bilmece,
Gelinlik giyen gece.
Sularda parlayan ay.
Ağladı eski saray.

Hülyâsı âyet âyet;
Kuş uyandı nihâyet.
Gece şakraktı, şendi,
Ülkesi bu gülşendi.
Daha görünmez yazık,
Böylesi devlet artık!

Ne hülyâ bahçesinde,
Ne bir kuş kafesinde!