Sevdanı serimde bildim bileli
Mecnun’un çölünde delinim- deli
Saklan yüreğimde dermesin biri
Aç gönül bahçemde aşkımın gülü
Uyutup sinende göğsüne sarıp
Bölünmüş insanlar adları teba
Kalmamış dostluklar hepsi bivefa
Sağ gözden, sol göze olmuyor deva
Biri başka bakar diğeri başka
Atlı Üsküdar’ı geçti de gayrı
Giriftar oldu aşka,hebaya gitti ömrüm
Şimdi bir viranedir mutlu bildiğin gönlüm
Yâri sevmeden önce tahtına sultan idi
Kul oldu sevdasına özgür bildiğin gönlüm
Dağlar kadar mihnetle,insanca merhametle
Kışın hizasında bahar yazlarım
Ağlayan türküydü çalan sazlarım
Çoğaldı birikti doldu azlarım
Çık gel diyorsun da, günüm dolmadı
Upuzun geceler yatıya kaldı
Yağmurun yolunu gözleyen,
Saçlarında rüzgarı,özleyen,
Tutsak yaşamların süsü,
Ay düşmüş pencerene, Karanlık göçmüş,
Zümrüt gerdanlık takınmışsın,yine Nevbahar
Renklerin öyküsü, Vazo kızı,
Maziyi her günümle aşkımla sözlüyorum
Yürek yangınlarıma yaş döküp közlüyorum
Gittiğin günden beri yolunu gözlüyorum
Yalnızlıktan önce gel bizi çok özlüyorum
Zamanın bıraktığı boşluğa düşüyorum
İnsandan insanlığa güven sarsıldı
Dostluklar küstürüldü gönül darıldı
Başım nere çevirsem savaş ve hicran
Barışı gözlemekten gözüm yoruldu
Vatan topraklarımız canla karıldı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!